- سبدخرید خالی است.
- ادامه خرید
بسياري از مردم واژه هاي معامله گر و سرمايه گذار را به جاي هم استفاده مي كنند، در حالي كه در حقيقت اين واژه ها نشان دهنده دو نوع فعاليت بسيار متفاوت هستند
هم معامله گران و هم سرمايه گذاران در بازارهاي مشتركي فعاليت مي كنند، اما نوع فعاليت و استراتژي هاي مورد استفاده شان با هم تفاوت دارد. در هر حال وجود هر دو گروه براي عملكرد درست بازار لازم است. اين مقاله نگاهي به هر دو گروه و استراتژي هايي دارد كه آن ها براي كسب سود از بازار استفاده مي كنند.
سرمايه گذار كيست؟
سرمايه گذار يكي از فعالان بازار است كه عموم مردم فكر مي كنند او در بازار ارز و سهام فعاليت مي كند. سرمايه گذاران كساني هستند كه سهام شركت ها را براي مدت طولاني مي خرند و بر اين باورند كه شركت مورد نظر آن ها در آينده وضعيت بهتري خواهد يافت. سرمايه گذاران اغلب به دو نكته توجه دارند:
ارزش سرمايه گذار بايد اين نكته را درك كند كه آيا سهام يك شركت ارزش خوبي دارد يا خير؟ براي مثال اگر دو شركتي كه نرخ سهام آنها مشابه است، گزارش هاي متفاوتي از محاسبات درآمدشان ارايه كنند، آنكه رقم پايين تري را اعلام كند، مناسب تر است زيرا نشان مي دهد كه سرمايه گذار با سرمايه گذاري در اين شركت بايد براي كسب يك دلار درآمد، سرمايه كمتري بپردازد و هزينه كسب يك دلار درآمد در شركت دوم بالاتر است.
موفقيت سرمايه گذاران بايد بتوانند با بررسي قدرت مالي شركت و جريان نقدينگي آن در آينده، ميزان موفقيت شركت را در آينده بررسي كنند.
هر دو اين عوامل را مي توان با تحليل گزارش هاي مالي شركت و نگاهي به روند آن صنعت كه وضعيت تغييرات آينده رامشخص مي سازد، ارزيابي كرد. سرمايه گذاران مي توانند در ابتدا ارزش فعلي يك شركت را به نسبت رشد احتمالي آن در آينده با استفاده از آمار و شاخص هاي خاصي ارزيابي كنند.
سرمايه گذران بزرگ چه كساني هستند؟
سرمايه گذاران مختلفي در بازارها فعاليت مي كنند. در حقيقت بخش اعظم پولي كه در بازار جا به جا مي شود به سرمايه گذاران تعلق دارد (اين پول را با ميزان دلاري كه در بازارهاي ارزي جا به جا مي شود اشتباه نكنيد، آن بخش مربوط به كار معامله گران است). سرمايه گذران اصلي عبارتند از:
بانك هاي سرمايه گذاري : بانك هاي سرمايه گذاري سازمان هايي هستند كه به شركت ها در عمومي ساختن سهام و افزايش سرمايه شان كمك مي كنند. آن ها اغلب بخشي از اوراق بهادار شركت ها را در طولاني مدت نگه مي دارند.
صندوق هاي چندجانبه : بسياري از سرمايه گذاران سرمايه هاي خود را به صندوق هاي مالي چند جانبه مي سپارند، اين صندوق ها در شركت هايي كه با معيارهاي آن ها مطابقت دارد، سرمايه گذاري هاي بلند مدتي انجام مي دهند. صندوق هاي چندجانبه از نظر قانوني تنها مي توانند به سرمايه گذاران خدمات ارايه دهند، نه معامله گرها.
سرمايه گذاران موسساتي : اين ها سازمان ها يا اشخاصي هستند كه مي توانند بخش اعظم سهام يك شركت را خريداري كنند. سرمايه داران موسساتي اغلب سرمايه گذاران درون شركتي و شركت هايي كه خود را پوشش مي دهند و سرمايه گذران خاص هستند.
سرمايه گذاران خرد : سرمايه گذاران خرد اشخاصي هستند كه در بازارهاي سهام و براي حساب هاي شخصي خود اقدام به خريد و فروش مي كنند. در ابتدا ميزان تاثير اين افراد كم به نظر مي رسيد اما با گذشت زمان به تعداد اين سرمايه گذاران خرد افزوده شد و در نتيجه ميزان تاثير اين گروه افزايش يافت.
همه اين گروه ها به دنبال حفظ موقعيت خود در طولاني مدت براي كسب سود و حفظ سهام شركتي هستند كه رو به گسترش است. موفقيت وارن بافت، نمونه خوبي از اعتبار اين استراتژي است.
معامله گر كيست؟
معامله گر يكي از فعالان بازار است كه براي مثال در بازار سهام بر مبناي وضعيت بازار (و نه بر مبناي وضعيت شركت) اقدام به تبادل سهام مي كند. بازارهايي كه به تبادل كالا مي پردازند، محيط هاي مناسبي براي فعاليت معامله گرها هستند. آن ها از تغييرات نرخ كه حاصل تغيير در سطح عرضه و تقاضا هستند استفاده مي كنند. معامله گران به اين نكات توجه دارند:
الگوهاي نرخ : معامله گران به وضعيت نرخ و روند آن توجه دارند تا بتوانند بر مبناي آن تغييرات نرخ را در آينده پيش بيني كنند، به اين كار تحليل تكنيكال گفته مي شود.
عرضه و تقاضا : معامله گران به وضعيت روزانه معاملات توجه زيادي دارند تا ببينند كه پول چرا و به چه سمتي حركت مي كند.
احساسات بازار : معامله گران از ترس سرمايه گذران سود مي برند. براي مثال از روشي به عنوان محو سازي استفاده مي كنند و با استفاده از آن در زماني كه تغييري بزرگ در نرخ به وجود آمده، از حركت برخلاف روند عموم به سود مي رسند.
خدمات مشتريان : بازارسازها (گروهي عمده از معامله گران) به استخدام در مي آيند تا نقدينگي لازم را در دوره هاي سريع معاملات فراهم كنند.
در نتيجه اين معامله گران هستند كه نقدينگي مورد نياز سرمايه گذاران را فراهم مي كنند. معامله گرها چه به صورت بازارساز فعاليت كنند و چه محو كننده، جزيي لازم براي فعاليت بازار هستند.
معامله گران اصلي چه كساني هستند؟
وقتي بحث حجم معاملات به ميان مي آيد، معامله گران به راحتي از سرمايه گذاران پيشي مي گيرند. انواع مختلفي از معاملات وجود دارد كه بسياري از آن ها ظرف چند ثانيه صورت مي گيرند. برخي از گروه هاي معامله گران به شرح زير است:
بانك هاي سرمايه گذاري : براي مثال اين بانك ها در بازار سهام، آن بخش از سهام را كه براي سرمايه گذاري طولاني مدت نمي خرند، مي فروشند و با آن معامله مي كنند. بانك هاي سرمايه گذاري همچنين در زمان اعلان فروش سهام عمومي اقدام به معامله سهام يك شركت و فروش آن در بازار آزاد مي كنند.
بازارساز ها : اين گروه مسئول ايجاد نقدينگي لازم در بازار هستند. آن ها سود خود را از تفاضل بين قيمت خريد و فروش به دست مي آورند و همچنين از اجرتي كه از مشتريان خود مي گيرند. در نتيجه اين گروه نقدينگي لازم را براي ديگر فعالان بازار فراهم مي كنند.
صندوق هاي اعتباري : اين صندوق ها از ناكارآمدي در بازار به سود مي رسند. براي مثال در زماني كه ادغام دو شركت اعلام مي شود، نرخ سهام شركت ها ناگهان كاهش مي يابد و معامله گران اين صندوق ها از اين فرصت ها براي معامله استفاده مي كنند.
نتيجه گيري
واضح است كه حضور معامله گران و سرمايه گذاران براي عملكرد درست بازار لازم است. اگر معامله گران نباشند، سرمايه گذارها نقدينگي لازم را براي خريد و فروش در اختيار نخواهند داشت و اگر سرمايه گذارها نباشند، معامله گرها هيچ معياري براي خريد و فروش نخواهند داشت. اين دو گروه در كنار هم بازارهاي مالي را مي سازند.
نوشته جاستين كوپر
ترجمه بيتا ابراهيمي
